تجاوز به خواننده

اگر از من بخواهند تا فهرستی از میوه‌ها یا غذاهای محبوبم بنویسم به‌قطع در آن لیست نام «داستایفسکی» را هم خواهم نوشت. حتا اگر بخواهند نام چند جنایتکار را بنویسم باز هم از «داستایفسکی» نام خواهم برد. در هر لیستی که بنویسم نمی‌توانم از او بگذرم؛ چه برسد به لیست نویسنده‌های محبوب، یا آدم‌های تاثیرگذار زندگی‌ام. اما اگر بخواهند تنها به ذکر یک نام اکتفا کنم و ناچار به نوشتن لیستی یک‌نفره باشم، آن نام کسی نخواهد بود جز: کورتزیو مالاپارته. آن «سلین»ِ به توانِ ابدیت. همان که در همین دنیا دوزخ را به چشم دیده بود، و در دو رمان عظیم‌اش «قربانی (کاپوت)» و «پوست (ترس‌جان)» در مقام شاهد از آن دهشتناکی می‌گوید. با خواندن این دو رمان نه‌تنها انسانیتِ انسان زیر سوال می‌رود، که به منطق و وجدان او هم به عنوان خواننده تجاوز می‌شود. کاری که فقط از او و همتای فرانسوی‌اش «سلین» برمی‌آید.