داشتیم
درباره‌ی کتاب‌ها حرف می‌زدیم که گفت: «ویرجینیا وولف نویسنده‌ی محبوبم است.» حین
گفتنِ این جمله نگاهش می‌کردم. جمله هنوز تمام نشده بود که سرش را پایین انداخت؛
مثل این بود از گفتنش خجالت می‌کشید! یاد چند روز پیش افتادم که تلفنی پیام داده
بود: «اشکالی ندارد نویسنده‌ی محبوب یک مرد، زن باشد؟» سرش را که بلند کرد، هر دو
خندیدیم. احساس کردم بیشتر از هر وقت دیگر دوستش دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر