کتاب، تاریکی، و آنتونن آرتوی بر در

همزاد از فیلم‌های دوره‌ی اول فیلم‌سازی برتولوچی است. ژاکوب مربی تئاتر است، عکسی از «آنتونن آرتو» را بر در اتاقش آویزان کرده، کتاب می‌دزدد و قصد دارد با به صحنه‌بردن تئاتری در مرکز شهر مردم را درگیر اتفاقی کند که به خود بیایند. او همزادش را ملاقات می‌کند و درگیر گفتگویی درونی با او می‌شود: «چیز وحشتناکی دارد درون من رشد می‌کند که از درون من نیست. بلکه از تاریکی وجود من است.» فیلم اقتباس نه‌چندان وفادارانه‌ای است از رمان «همزاد» داستایفسکی. با نگاهی روانکاوانه-مارکسیستی که در آن به مطالعه‌ی انسان مدرن غربی، آرمان‌خواهی نسل جوان علیه سرمایه‌داری، تبلیغات، ظهور برندها، و مناسبات اقتصادی می‌پردازد. فیلمی کمتر دیده‌شده از برتولوچی، از دوره‌ای‌ که به‌شدت تحت تاثیر سینمای موج نو فرانسه و به‌ویژه گدار است: «به‌خاطر یک نما از فیلم‌های گدار حاضرم خودم را به کشتن بدهم یا آدم بکشم.» زمانی که او در ایتالیا مشغول ساختن این فیلم بود فرانسه درگیر اتفاقات ماه می است. «کلمنتی» بازیگر اصلی فیلم برای شرکت در اعتراضات جمعه‌شب‌ها با هواپیما خودش را به پاریس می‌رساند و یک‌شنبه‌ها برمی‌گردد. برتولوچی در مصاحبه‌ای می‌گوید که فیلم را به گدار تقدیم کرده است. با این‌که فیلم مورد استقبال منتقدان قرار نمی‌گیرد چون گدار آن را می‌پسندد احساس رضایت می‌کند. نماهایی از فیلم یادآور صحنه‌هایی از فیلم «زن چینی» گدار است؛ در فیلم هم به خود او اشاره می‌شود.