۱۳۹۶ فروردین ۶, یکشنبه

معماریِ ادراک



یوهانی پالاسما فقط یک معمار نیست؛ متفکر و نابغه‌ای است که دانش بی‌نظیرش در عرصه‌های مختلف اندیشه از جمله هنر و ادبیات و سینما خواننده را مبهوت می‌کند. او با پیوند دادن عرصه‌های مختلف اندیشه و تخیل رازهای نهفته در پس اتفاقات معمولی و هر روزه را آشکار می‌کند. و با کشف و بیان رابطه‌ی میان تصاویر در نقاشی و معماری و پیوند دادن آن با فضای وجودی در سینما و ساحت اندیشه، چشم‌اندازی وسیع نسبت به انسان و پدیدارهای هنری ترسیم می‌کند. تلاش او را می‌توان بیان تجربه‌ی هستی‌شناسانه‌ی انسانی دانست که در «جسمانیت جهان» معنا پیدا می‌کند.

وقتی برای اولین‌بار کتابی از پالاسما دست گرفتم نوع نگاهش به پدیدارها مرا یاد نگاه باشلار انداخت. خود او هم در یادداشتی اشاره می‌کند که کتاب «بوطیقای فضا»ی باشلار تاثیر زیادی روی او داشته است.


خواندن کتاب «معماری تصویر» که به بررسی زمینه‌های مشترک تجربه‌ی ادراکی معماری و سینما می‌پردازد، برایم اتفاق مهی بود. ارجاعات فراوان پالاسما به تاریخ نقاشی و ادبیات عمق نگاه او را نشان می‌دهد؛ و کاری می‌کند که نشود کتاب را از خود دور کرد.


هیچ نظری موجود نیست: