جنون؛
فیلمی که «یان شوانکمایر» گویی در جایگاه شیطان نشسته و آن را کارگردانی کرده است.
تکه‌های کنده شده‌ی بدن، زبان، و امعاء و احشاء که در طول فیلم سرگردانند! انگار
از بدن جدا شده‌اند تا در جستجوی لذت و سرخوشی از جنون هم فراتر بروند. فیلمی که
از همان دقایق آغازینش بیننده را تکان می‌دهد؛ آن‌جا که خود شوانکمایر جلوی دوربین
می‌آید و می‌گوید: این یک فیلم هنری نیست. و آن را تقدیم می‌کند: به ادگار آلن‌پو
و مارکی دوساد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر