هستی
چیزی بیش از پارس یک سگ نیست.
هرولد
نورس
تصویر:
سکانس پایانی «نفرین»، اثر «بلا تار». فیلمی که با آن امپراطوری باران و حضور
حیوان به عنوان شمایلی برای نشان دادن محدودیت‌های پیش روی انسان، در فیلم‌های بعدی
«بلا تار» تثبیت می‌شود. در این سکانسِ درخشان «کارِر» همراه با سگ شروع به پارس
کردن می‌کند تا به قول «رانسیر» تصویری غایی از وضعیت بشر ارائه دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر