۱۳۹۶ اردیبهشت ۱۵, جمعه

گذرانِ کلمه



باز هم سکانسی که در آن کاراکتری کتاب می‌خواند. این بخش از سینما دیوانه‌ام می‌کند. این کتاب‌خوان‌ها را معمولن می‌شود در فیلم‌های «موج نو» پیدا کرد؛ مخصوصا فیلم‌های گدار. او که در مصاحبه‌ای گفته: «باعث خوشبختی است که کتاب‌ها و فیلم‌ها وجود دارند... ادبیات پناه‌گاه است. به دید من نسبت به جهان عمق بخشیده. کتاب‌ها چیزهایی را به من گفتند که زنده‌ها نمی‌گفتند. ادبیات درباره‌ی جهان تحقیق کرده؛ به این معنا درسی درباره‌ی اخلاق هنری به من داده است. آگاهی اخلاقی را مدیون ادبیاتم.»


تصویر مربوط است به فیلم «گذران زندگی». اپیزود یازدهم. پسرجوان که نانا عاشق او شده، دارد بخش‌هایی از داستان «تصویر بیضی شکل» آلن پو را می‌خواند. آن بخش از داستان، در فیلم، توسط خود گدار خوانده می‌شود. صدا صدای خودِ اوست. 

هیچ نظری موجود نیست: