نمی‌دانم این عادت بد نمره دادن
به کتاب‌ها و فیلم‌ها از کجا آمده که متاسفانه دارد همه‌گیر می‌شود. نمره‌دادن کار
مخاطب جدی ادبیات و سینما نیست؛ آن مخاطبی که کتاب و فیلم برایش فراتر از چیزی است
که می‌خواند و می‌بیند. بازنمایی احساس آدمی در مواجهه با اثر هنری از توان اعداد
خارج است. مثل این است بخواهی به یک «زندگی» نمره بدهی! این نمره‌دادن پروسه‌ی
دیدن و خواندن را تا حد مسابقه پایین می‌آورد. مخاطب جدی در مواجهه با اثر هنری
داوری نمی‌کند، با خودش روبرو می‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر