۱۳۹۴ مرداد ۱۳, سه‌شنبه

جای تو در قلب من، تمامِ قلب من است


آیا کسی پیدا می‌شود سرگذشت آدل هـ را ندیده باشد؟ آیا کسی پیدا می‌شود درست بعد از دیدنش نخواهد دوباره آن را ببیند؟ آیا اگرتروفو آن را نمی‌ساخت کس دیگری به فکر ساختنش می‌افتاد؟ آیا کسی هست بعد از دیدنش هوس نوشتن یک نامه به سرش نزده باشد؟ از خودش نپرسیده باشد عشق چیست؟ آیا کسی هست بر سرگذشت «آدل» نگریسته باشد؟ آیا سرگذشت «آدل» حکایت همان جمله‌ی آخر پدرشویکتور هوگو نیست: نوری را می‌بینم که سیاه رنگ است. آیا کسی هست این سطرهای آغازین یکی از نامه‌های «آدل» را فراموش کند: امیدوارم که این نامه را بخوانی. خدا کند که پاره‌اش نکنی...

هیچ نظری موجود نیست: